Rosas in de Costa Brava mei 2014.: Tramontana, Col de Banyuls en Frankrijk.

Laatste fietsdag
Niets blijft duren. Enkel de stad Düren blijft bestaan. Zo ook komt deze fietsweek in de regio Catalunya ten einde. Tijdens de nacht had het nog flink geregend. Gelukkig werden de banen droog en kon ons (S25) voorziene programma afgewerkt worden.

Rik met ernstige en belangrijke laatste instructies.

Bruno (Aartselaar), gepromoveerd van recreant tot sportieve S23'er.

Wel dienden we voor de eerste keer deze week ons goed te kleden tegen de frisse temperaturen. De temperatuur kwam amper boven de 12° uit. Maar het belangrijkste: het was en bleef droog.

Vertrek van de S25 met warme kledij.

Marijke wenst Leo een hartstochtelijke snelle rit en vooral heel snel terug thuis.

Laatste keer de fietsen uit de garage halen.

Met een sterke tegenwind vertrokken richting noordwaarts. Het is steeds ideaal om met tegenwind te starten. De beloning komt dan op het einde een rugwind.

Naarmate de rit vorderde, kwam de wind ook sterk opzetten. In het grensgebied Spanje-Frankrijk stond de Col de Banyuls op ons menu.

Tramontana.
Dit is een bijzondere windconditie die een eigen naam gekregen heeft. De Tramontana (de overkant van de bergen) is een droge, koude en sterke wind, die vanuit het noordwesten waait in de Franse regio Languedoc-Roussilon. Hij versnelt, door het Venturi-effect, tijdens zijn doorgang tussen de Pyreneeën. Windvlagen van 150 km/uur komen regelmatig voor. Dit zullen we nooit meer vergeten. Helse omstandigheden.

Komt er nog bij, beesten die de weg versperren.

Leo C.: Moed en zelfopoffering.
Met 13 vertrokken, maar we werden door de stormwind verplicht om van de fiets te stappen en te voet verder te gaan. Onmogelijk om recht te blijven. Een persoon, niet van onze groep, werd naast de weg geblazen. Leo C. (Zoersel) kon die persoon nog uit de diepte redden door hem er uit te helpen/trekken. De windkracht bedroeg minstens 80km/hr volgens de plaatselijke kenners. Leo zag die man weggeblazen worden in de diepte. Onverschrokken sprong hij van zijn fiets en redde die gast van een zekere val in de afgrond.

Boven op de Col de Banyuls. Leo C. uiterst rechts na zijn heldendaad.

Col de Banyuls.
Verschrikkelijke toestanden. Met de daver op het lijf de afdaling van deze Col de Banyuls naar beneden gereden. Kwam daar nog de erbarmelijke toestand bij van het wegdek. Maar een enorm schitterende omgeving. Een aanrader om nog eens te doen, maar dan in gunstigere omstandigheden.

Zoals elk nadeel zijn voordeel heeft: deze Tramontana blaast ook de wolken weg. Resultaat, schitterende blauwe lucht en veel zon.

Beneden de Col de Banyuls na de afdaling.

Beneden te Banyuls op Franse bodem.

Na deze afdaling kwam dan de zee in zicht te Banyuls-sur-Mer. Terug richting Spanje na het eten van een tartinne (in Franrijk) in Cerbère.

Terug van waar we gekomen zijn.

We zullen doorgaan.

Volgens Jef W. was het dan verder plat tot in Roses langs de zee. Tja, plat is toch nog wat anders. Gelukkig stond de wind nog in gunstige richting.

Senior uit Schoten trotseert de sterke wind.

De laatste beklimming ging in de richting van Cap de Creus. Van El Port de Selva op zeeniveau naar 300m, Cap de Creus (plat volgens Jef W.). Hierna een snelle afdaling naar Roses.